Opactwo ufundował Kazimierz Odnowiciel. Tyniec był wielokrotnie zdobywany, niszczony i grabiony m.in. przez Tatarów w XIII w., a później przez Czechów.
Widoczna bryła kościoła pochodzi z XVII w. odbudowana została po szwedzkim „potopie”, a fasadę z XVIII w. wykonano po zniszczeniach okresu konfederacji barskiej.
Zapoczątkowany w XIX upadek Opactwa Tynieckiego doprowadził do jego skasowania. Ponownie sprowadził tu benedyktynów Kardynał Adam Sapieha w roku 1939.
W latach powojennych klasztor wraz z pozostałymi budowlami został pieczołowicie odrestaurowany, by w roku 1968 powrócić do godności opactwa.