Opactwo Sióstr Norbertanek ufundował w II połowie XII w. Jaksa z rodu Gryfitów. Budynki oraz kościół ŚŚ. Augusta i Jana Chrzciciela, miały charakter obronny. Najazdy tatarskie wielkich zniszczeń.
Po odbudowie w 1259 roku Opactwo Norbertanek stało się miejscem pochówku bł. Bronisławy. Kościół w widocznym barokowym kształcie pochodzi z XVII w.
Okoliczne tereny prastarej puszczy były miejscem łowów dla książąt wawelskich i stąd zwano je – Zwierzyńcem, a osiadłe tu siostry Norbertanki – Pannami Zwierzynieckimi. Okoliczna ludność zajmowała się spławem drewna, a flisaków zwano wtedy włóczkami. Dopiero na początku XX w. tereny te włączono do Krakowa i nazwano Salwatorem, tak jak osiedle otaczające kościół Najświętszego Salwatora, który znajduje się nieco w głębi za klasztorem.
To właśnie z dziedzińca klasztoru Norbertanek na czele pochodu co roku, wyrusza na Krakowski Rynek – Lajkonik, zwany też konikiem zwierzynieckim.
(zdjęcie By Jar.ciurus – Praca własna, CC BY-SA 3.0 pl)